πάντα να είσαι ταπεινός, καθώς ελάχιστος στις πύλες του απείρου
με ανάστημα ορθό γιατί είναι η ρώτα σου μακριά και δύσκολη
το πλήρωμα σου ακυβέρνητο στην πλεύση του κι εσύ ακροβάτης ένας φιλόσοφος του σύμπαντος
δόξα και έλεος μαζί το απόσταγμα των χρόνων, κι ας είναι σύμβολο ζωής
οι απλοί, οι σιωπηλοί, οι ήρωες
αυτοί οι όμορφα αιώνιοι.
Λ.Τ. 2015
Let the winters pass
that covered us
even if you say “I love you” once more
under the soft snow
there you will find me waiting
The eternal small of yours
hating it even once more,
living your scent
in a swirl of emotions
Whatever you say you will forget
and then you will say I misunderstood
your words were so
passing by like birds
but returning in the streets
of memory
their routes secret
like curiosity found me
in my dream ..
.. Rest memory
soul sleep
now thy labors ended
if love did not come yet
you lived it in another life
and the memory of
let it be eternal
L.T. 2015
a night like day ..
Always heroic hearts ..
Bleed.
Again and again ..
In fatal attraction, for eternal mistakes
in the memory forever ...
The need... like true trace in our abyss
as a pulse endless strikes
with thirst for pain, again forgets
the wounds that every summer leaves ..
Ignoring the grief of September
Again .. and again, every summer ..
L.Τ. 2014
μακάριοι οι ξεχασμένοι εραστές
του καυτού καλοκαιριού
μακάριοι και οι αφελείς νεαροί
που με φόρα ορμούν στα κύματά σου…
…Θάλασσα!
Λ.Τ. 2010
Συγχρονιστήκαμε για δύο λεπτά και μετά
Άρρυθμα, με αγωνία εισέπνευσα την πνοή σου
Πλουτώνιοι αστερισμοί φωτίζουν πέφτοντας
Στην στρατόσφαιρα σου .. γη
Εγώ στην δική μου τροχιά
Και εσύ ακολουθείς τον ήλιο σου.. μητέρα
Δύο λεπτά μονάχα και οι πνοές μας
Ενώθηκαν ολόγυρα στον λαμπερό ουρανό σου
Κάθε δισεκατομμυριοστό του κορμιού μου
σου ανήκε
για τόσο πολύ… για τόσο λίγο
Με μέτρο την αιωνιότητα, τον άνθρωπο, την ζωή…
Λ.Τ. 2009